Προσπαθώντας
να ακολουθήσει την φυσική ανάπτυξη και σμίκρυνση της αποικίας , την άνοιξη και
τους χειμερινούς μήνες αντίστοιχα , δημιούργησε έναν όροφο οχτώ πλαισίων με εσωτερικές διαστάσεις
30 Χ 30 εκατ και ύψος 21 εκατ . Με τον όροφο αυτόν η κυψέλη μπορεί να έχει μικρή χωρητικότητα τον
χειμώνα ή κατά την εγκατάσταση της αποικίας σε αυτήν αλλά μπορεί να ακολουθήσει στην συνέχεια την ανάπτυξη της
αποικίας με την προσθήκη ορόφων από τον μελισσοκόμο.
Η
χωρητικότητα ενός ορόφου Warre είναι σχεδόν
ίση με έναν όροφο κυψέλης πέντε πλαισίων τύπου Langstroth .
Το τετράγωνο
ισοσκελές σχήμα του ορόφου προσομοιάζει τις διαστάσεις του κοιλώματος ενός
δέντρου , που οι μέλισσες θα επέλεγαν να
εγκατασταθούν στην φύση . Το σχήμα αυτό επιτρέπει στις μέλισσες τις αποικίας να
είναι πιο κοντά η μία δίπλα στην άλλη και πιο οργανωμένες στην εργασία τους .
Να μπορούν να διατηρούν σταθερή την θερμοκρασία του χώρου τους , να
καθαρίζονται και να ελέγχουν τον χώρο τους πολύ πιο εύκολα .
Ο αφυγραντήρας στην κορυφή των ορόφων απορροφά
την υγρασία που δημιουργείτε στο εσωτερικό της κυψέλης από την λειτουργία της
αποικίας , επιτρέποντας την αργή κίνηση του αέρα μέσα σε αυτήν. Με τον τρόπο
αυτό απομακρύνεται η υγρασία αλλά όχι οι
οσμές – φερομόνες τις βασίλισσας που κρατούν την αποικία δεμένη και προσηλωμένη
στο έργο της.
Με το
πέρασμα των ετών η μόνη παρέμβαση που έγινε από τους χρήστες της κυψέλης είναι
η χρήση κινητών πλαισίων στα πρότυπα των πλαισίων Hoffman ( του πλαισίου της
κυψέλης Langstroth ) αντί των ράβδων – κηρηθροφορέων ( top bars ) που είχε αρχικά σχεδιάσει ο Warre.
Ο Warre επέλεξε για την κυψέλη που σχεδίασε
, δύο βασικές αρχές – κανόνες για την επιτυχημένη διαχείριση
της στην διάρκεια του έτους , έτσι που η αποικία να διατηρηθεί ισχυρή
και υγιείς αλλά και ο μελισσοκόμος να λάβει το μέλι που του αναλογεί για τις
υπηρεσίες που της προσέφερε .
Α. Η προσθήκη ορόφων για την διεύρυνση της
αποικίας επέλεξε να γίνεται στο κάτω μέρος της κυψέλης , να δίνει δηλαδή χώρο
στις μέλισσες να χτίζουν νέες κηρήθρες και να αναπτύσσονται κάτω από την ήδη
κτισμένη και κατοικημένη φωλιά τους ,
όπως θα έκαναν αυτές αν βρίσκονταν ελεύθερες στην φύση. Αντίθετα ο τρύγος θα γίνει με αφαίρεση των επάνω ορόφων που είναι αποθηκευμένο το μέλι , έτσι θα αφαιρούνται κάθε έτος
οι κηρήθρες με το παλαιό κερί σε μία κίνηση συνεχούς ανανέωσης των κηρηθρών .
Β. Γνωρίζοντας πως η μέλισσα έχει επιβιώσει εκατομμύρια χρόνια χωρίς την παρουσία –
παρέμβαση του ανθρώπου στην φωλιά της και πως τις περισσότερες φορές που αυτός
επεμβαίνει της προκαλεί πιο πολλά προβλήματα από όσα είχε πριν , ο Warre επέλεξε την ελάχιστη ανθρώπινη
παρέμβαση ως ορθή μελισσοκομική πρακτική διαχείρισης για την κυψέλη που σχεδίασε.